.”Frankly, my dear , I don’t give a damn”
.“All right, Mr. DeMille , I’m ready for my close-up.”
چه احساسی دارد وقتی اهمیتمان برای اطرافیانمان کمرنگ می شود؟! ... وقتی دوستان مان دیگر سراغی از ما نمی گیرند ... وقتی حتی لبخند مادربزرگ که زمانی تنها دلخوشی دیدارش بود دیگر بر لبانش نیست چه او مدتهاست تو را از یاد برده است ، نه از نامهربانی بلکه از پیری از فراموشی از آلزایمر ...
اگر شما یک بازیگر فیلم های صامت می بودید ، زمانی برای خودتان برو بیایی می داشتید ، هزاران طرفدار هر روز برایتان نامه می نوشتند ، در خانه تان که بی شباهت به کاخ نبود تا نیمه های شب مهمانی های آنچنانی برپا بود و به تمام معنی ستاره عصر خود بودید کینه شما نسبت به دیالوگ تا چه حدی بود ؟!
صدا ، این صدای ماندگار لعنتی ... حالا به جزء جدا نشدنی سینما تبدیل شده است اما زمانی عشق ، نفرت ، عصبانیت ، ترحم و تمام احساساتی که امروزه بعضا در جملاتی مهمل در دیالوگ ها بیان می شوند به جای معنی یافتن با کلمات با نگاه های بازیگران فیلم های صامت معنا می یافتند . چشم های بازیگران به جای دهانشان صحبت می کردند .
نورما دزموند از یادها رفته است ، دیگر کسی جز اهالی سینما او را به یاد ندارد . دوران درخشش او تمام شده است ، اکنون دیالوگ است که داستان را پیش می برد . حالا نورما در گوشه کاخ خویش تنها افتاده و گرفتار بیماری عجیبی است ... همان که مشدی حسن به آن گرفتار بود ... نورما نمی پذیرد که دورانش تمام شده . او در خلوت خویش خیال خامی پرورانده است ، فیلمنامه آشفته ای نوشته و با آن بازگشت رویایی خود به پرده سینما را درسر دارد.
*************
جمله اول برتربن دیالوگ تاریخ سینما به زعم انیستیتو فیلم آمریکا ست . دیالوگ انتهایی فیلم برباد رفته .
جمله دوم چهارمین دیالوگ لیست مذکور هم دیالوگ انتهایی فیلم بلوار سانست ، فیلم دوست داشتنی بیلی وایلدر دوست داشتنی است .
کلا دیدن این لیست رو پیشنهاد می کنم .
اولین و تنها فیلم صامتی که جایزه اسکار را ربوده (1927) فیلم بالها (Wings) است که به یاری برادران کفار در تورنت یافت شد !
