روابط دو کشور در صورتی که بر مبنای سلطه و استعمار نباشد بر مبنای منافع مشترک است. موضع متفاوت دولت ایران در قبال سوریه به نسبت دیگر تحولات منطقه ناشی از منافعی است که حکومت بشار اسد برای ایران تضمین می کند. بشار اسد در گذشته نشان داده که به هیچ قیمتی حاضر به تیره شدن روابطش با ایران نیست و حتی از پیشنهاد های وسوسه انگیزی مثل صلح با اسرائیل و گسترش روابط اقتصادی با آمریکا می گذرد.
پیشینه رابطه دولت اسد و ایران به جنگ ایران و عراق و داشتن دشمنی مشترک باز می گردد. صدام حسین دشمن مشترک ایران و سوریه در سالهای جنگ اول و دوم ایران و عراق بود. این همکاری تا جایی ادامه داشت که دولت سوریه به سپاه پاسداران اجازه داد در نزدیکی مرز با لبنان پایگاهی نظامی تشکیل دهد. گفته می شود که در خلال جنگ و در ازای قطع صادرات نفت عراق از خاک سوریه، ایران یک میلیارد دلار نفت خام رایگان را به سوریه صادر کرده است.
بعد از جنگ عراق دشمن مشترک دیگری ظهور می کند و آن اسرائیل است. رویکرد مشترک ایران و اسرائیل و تهدیدی که هر دو از حضور اسرائیل در منطقه حس می کردند باعث گسترش روابط دو کشور شد. حمایت اسد از نهضت مقاومت در لبنان و احزاب اسلامگرای حماس و حزب الله برای ایرانی که به دنبال حمایت و تجهیز چنین جمعیت هایی ست، ارزشمند است. دولت سوریه تنها دولت عربی منطقه است که صریحا از برنامه هسته ای تهران حمایت می کند. همچنین تنها دولت شیعی است که موضعی بسیار شبیه ایران را در مورد اسرائیل، لبنان و فلسطین در سیاست خارجی خود دنبال می کند.
از دست دادن حمایت دولت سوریه برای ایران به معنی تنها شدن در خاورمیانه در عرصه سیاست خارجی است. سوریه پلی امن است که ایران برای ارتباط با حزب الله لبنان در اختیار دارد. پس از سقوط حکومت مبارک در مصر و آزاد شدن کنترل کانال سوئز دو ناو جنگی ایران در بنادر سوریه پهلو گرفته اند. گمان می شود ارسال کمک های نظامی برای حزب الله لبنان از اهداف استقرار این دو ناو جنگی است. تجهیز نظامی و مالی حزب الله از طریق خاک سوریه برای ایران حساس شمرده می شود.
آزادی سوریه و سرنگونی حکومت اسد برای ایران نگران کننده است. روی کار آمدن دولتی برآمده از دموکراسی و شاید غیر شیعی که در روابط خود تجدید نظر کند و صلح با اسرائیل و سازش با آمریکا را در پیش بگیرد ایران را منزوی خواهد کرد. ایران را در خاور میانه تنها خواهد گذاشت و حلقه نفوذ آمریکا در گرداگرد ایران کامل می شود.
حمایت حاکمیت از رژیم بعث سوریه که در تضاد با دموکراسی خواهی مردم سوریه است، شبیه به عکس العمل آمریکا در مورد تحولات مصر است با این تفاوت که آمریکا در عرض یک هفته موضع خود را از حمایت همه جانبه مبارک تا حمایت از معترضین تغییر داد. تاکید ایران برای حفظ اسد در راس حکومت در کشوری که به نظر می رسد تا سرنگون کردن دولتش از پا ننشیند ایران را در رابطه با سوریه آینده دچار مشکل خواهد کرد. دولت آینده سوریه بیش از دولت فعلی نشان از دموکراسی دارد و حمایت ایران از سرکوب های اسد و حتی کمک به آن را فراموش نخواهد کرد.
ایران در حمایت از اسد تا آنجا بر موضع خود پافشاری می کند که حتی حمله ارتش سوریه به آوارگان فلسطینی پناه گرفته در خاک این کشور را نادیده می گیرد. اتفاقی که ایران هیچ کجا به سادگی از آن نمی گذشت و نهایت استفاده تبلیغی از آن را می کرد حال که به دست رفیق اسد صورت می گیرد موضوع چندان مهمی نیست.
دقیقا همین هست که گفتید... جای تعجب نداره که از همه ی تریبون های خبری جهان اخبار سوریه به گوش میرسه به جز ایران ...از بحرین و ظلم دولت به مردم از مبارک و از بن علی از قذافی سخن به میان میاد و جنایت هاشون برملا میشه و این وسط اسد و به تعبیر شما رفیق اسد استثناست ...چطور میتونن کشتار های مردم سوریه رو نادیده بگیرن تا کی میخوان ما ها رو احمق فرض کنن ...
پاسخحذف